Geen idee wat je hier doet, maar nu je er toch bent, kan ik net zo goed even uitleggen wat je hier allemaal kunt vinden. Dan weet je meteen wat ik hier doe. Welkom trouwens.

Het woord specialisme is op mij niet van toepassing. Mijn hoogst voltooide opleiding was een algemene, daarna haakte ik al snel af. Wie herinnert het zich niet: de kringgesprekken op school vroeger? Politieagenten, brandweermannen, stewardesses en dierenartsassistenten in spe zaten rondom mij. Zij zouden het gaan maken. De wereld lag aan hun voeten. Ik wilde helemaal niets worden, of misschien ook wel, maar ik wist het gewoonweg niet. Het stadium later is reeds lang gepasseerd. Ik ben inmiddels groot (figuurlijk toch) en weet het nog altijd niet. Eindeloos veel baantjes gehad, maar nooit voelde ik me ergens thuis. Zo’n vier jaar geleden besloot ik het over een andere boeg te gooien. Ik zocht en vond de ultieme vrijheid in mijn werk en als het gedaan is, heb ik niets om mee naar huis te nemen. Ik draai de spreekwoordelijke knop om en heb dan nog volop tijd voor mezelf. Om na te denken bijvoorbeeld. Over wat ik wil worden bijvoorbeeld. Later…
Specialismen zijn aan mij niet besteed. Ik ben vooral breed geïnteresseerd en weet van veel zaken een beetje. Dat maakt mij dus tot een generalist. En dat is prima. De schoorsteen kan er niet van roken, maar ik kan er voorzeker een aardige website mee vullen. Met tekeningen bijvoorbeeld, schilderijen, verhalen en een blog. Wil je oudere berichten teruglezen? Dat kan. Op Compositum 4 Simon blijven deze gewoon beschikbaar.

Nog even over de titel dan. Oorspronkelijk: Creating for fun. Want dat dekt de lading. Maar als je zoals ik regelmatig loopt te mekkeren over het feit dat er zo vaak met Engelse termen wordt gesmeten terwijl er volop Nederlandse alternatieven voorhanden zijn, dan kun je met zo’n titel niet aankomen. En zeg nou zelf: creëren voor het plezier… dat bekt toch zeker niet? Omdat ik nog volop bezig ben met de content (oeps: inhoud) van deze pagina, veranderde ik de titel tijdelijk in: Werk in uitvoering. En hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat dit een blijvertje is. Geen enkel werk is ooit af tenslotte. Zelfs niet als het af is. Want er is altijd ruimte voor verbetering. Perfectionist, ik? Welnee.