Columns
De ontdekking van een garagebedrijf en twee kunstenaars
2 november 2010
Een aantal weken geleden stond ik met het boek De ontdekking van de hemel in mijn handen. Ik twijfelde of ik tot aankoop zou overgaan, maar vond 12 euro voor een tweedehands boek toch wel veel geld. Dat op hetzelfde moment de schrijver ernstig ziek was, wist ik niet. Hij werd 83 jaar oud; een respectabele leeftijd.
Misschien moet ik mij schamen omdat ik nooit iets van de man gelezen heb. Van de overige “groten” las ik wel. Reve heb ik in mijn puberjaren zelfs verslonden. Een beetje spijt heb ik nochtans. Dat ik voor dat kleine bedrag niet dit magnum opus van de intussen veelbesproken overledene heb gekocht. Nu kan ik bevestigen noch ontkennen dat met Harry Mulisch een groot schrijver is heengegaan.
Met Harry is in elk geval de Tweede wereldoorlog gestorven. Hij was namelijk, naar eigen zeggen, de personificatie van dit historisch gegeven. Dat wat dood is niet per definitie in de vergetelheid geraakt, bewees onlangs de Rijksdienst voor het Wegverkeer.
Het computersysteem dat Nederlandse kentekens toewijst, weert bepaalde samenstellingen die geassocieerd zouden kunnen worden met bijvoorbeeld voetbalclubs en politieke partijen. Het systeem is daarbij vanzelfsprekend afhankelijk van menselijke input. En dat is riskant, want oh wee, men vergat de NSB uit te sluiten. Nu zijn door de RDW zo’n honderd kentekens uitgegeven met de gewraakte lettercombinatie. En (met dank aan een oplettende garagehouder) weer teruggeroepen. Want ons collaboratieverleden is niet iets waarmee we graag te koop rijden.
Ik vraag me af: zou de wijlen gedistingeerde schrijver wel eens iets bij de Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij hebben afgenomen? Een taart bijvoorbeeld…
Kunstenaars Loes ten Anscher en Sophia Wening verveelden zich klaarblijkelijk en besloten van de HEMA taartontwerpservice hun kunstproject te maken.
De klant verplicht zich ertoe géén afbeelding en teksten aan te leveren die in strijd zijn met de wet, goede zeden of openbare orde, of die een religieuze inhoud hebben, zo kunnen we lezen op de site van de winkelketen.
Wat blijkt? Een erectie kan echt niet, maar een gedateerde foto waarop een jochie de Hitlergroet brengt, mag zomaar je persoonlijke taart smukken. Tompouces met de tekst: De islamitische cultuur is achterlijk blijken ook gewoon leverbaar. Het ligt er natuurlijk maar net aan welke medewerker hierover zijn of haar licht laat schijnen. Ik denk dat wanneer ik bij de HEMA had gewerkt, de klant gewoon met een erectie naar huis was gegaan. De Hitlergroet daarentegen had ik hem niet gegeven.
Een eenvoudige fototaart kost zo’n 12 euro. Voor dat bedrag had ik liever de hemel ontdekt.
Geld- en andere zaakjes
27 oktober 2010
Vrouwen in Lelystad doen iets verkeerd. Het sterftecijfer ligt er 17 procent hoger dan elders in het land. Onderzoek wijst uit dat vrouwen tussen de 18 en 25 jaar vaker dan gemiddeld roken. Diabetes en overgewicht treffen met name de oudere allochtonen. De gemeente stelt een investeringsbedrag van maar liefst 50.000 euro beschikbaar om haar vrouwen gezonder te laten leven. Een flinke som, als de flappen zich in je portemonnee bevinden, maar wat wil Lelystad hiermee in vredesnaam klaarspelen? Een dikke 70.000 inwoners, waarvan – laten we zeggen – de helft tot de vrouwelijke sekse behoort. Stuur al deze dames een brief (De gemeente Lelystad adviseert u gezonder te gaan leven), een appeltje erbij desnoods en het budget is opgesoupeerd. Een nietszeggend spotje op de lokale televisie is wellicht een alternatief. Leuk en aardig, maar zonde geld als je het mij vraagt.
Met 30 miljoen (dollar) heb je al meer mogelijkheden. Het schikkingsbedrag dat Shell vermoedelijk mag neertellen in verband met een omkopingszaak in Kazachstan en Nigeria. Het is nog niet bewezen dat de oliemaatschappij betrokken is. Van Nigeriaans auteur Kenule Beeson Saro-Wiwa heeft Shell met zekerheid niet meer te vrezen. Zijn geweldloze campagne tegen milieuschade ten gevolge van de activiteiten van onder andere Shell kostte hem in 1995 de kop. Sindsdien koppel ik mijn auto niet langer aan de pomp van deze multinational. Een zinloos principe; ik zou beter stoppen met rijden.
Voordeel van een autoloos leven is dat je niet uit de bocht kunt vliegen. Het overkwam twee mannen in Noord-Brabant nadat zij op de vlucht waren geslagen voor de politie. In eerste instantie wisten zij te ontkomen. Toen de politie hen op een later moment alsnog aantrof, was een van de verdachten reeds overleden. Tja… Soms lossen problemen zich vanzelf op. Het slachtoffer ontspringt mooi de boetedans.
Dat geldt niet voor de 29-jarige Australiër die in een hotel in Toowoomba met voorbedachten rade zijn broek liet zakken. Onder het mom: mijn penis heeft toch niets om het lijf, veronderstelde hij voor een boete niet in aanmerking te komen. Het is niet de grootte die telt, zal de plaatselijke rechter gedacht hebben. Hij stelde de exhibitionist een dwangsom van 300 dollar in het vooruitzicht, wat neerkomt op (een speculatie mijnerzijds) zo’n 100 dollar de centimeter. In vol ornaat welteverstaan.
Foute herders en onschuldige salonmadeliefjes
26 oktober 2010
Heren opgelet! Ga je naar de kapper of naar de sauna, bezoek je een zonnestudio of massagesalon, kijk dan niet gek op wanneer zich prompt een jonge vrouw aan je opdringt. Als een betaalde blind date niet op de agenda staat, stuur haar dan weg. Herstel: stuur haar sowieso weg. Als je tenminste een beetje fatsoen in je donder hebt.
Vrouwen die zich in dergelijke dekmantels beschikbaar stellen (een uitvloeisel van het opheffen van het bordeelverbod in 2000), worden gedwongen te werken onder mensonterende omstandigheden, aldus korpschef Bik van de KLPD. Met het paspoort van de veelal buitenlandse (en vaak minderjarige) meisjes in hun binnenzak hebben de pooiers alle macht en zijn bedreigingen en mishandeling aan de orde van de dag.
Priester nummer zoveel (waar ben ik de tel kwijt geraakt?), werkzaam in Rotterdam ten tijde en onder toeziend oog van bisschop Simonis, had geen meisjes voorhanden en misbruikte daarom jongetjes. De destijds door justitie geseponeerde zaak (typisch staaltje weer van justitiële dwaling) is heropend. Beter laat dan nooit. Helaas zag in de tussentijd de immorele smeerlap kans zich in Breda nogmaals te vergrijpen aan diverse onschuldige kinderen.
De inmiddels tot kardinaal bevorderde Simonis wordt binnenkort gehoord als getuige. Het laat zich voorspellen: hij heeft het vast niet geweten. Zeker en vast niet.
Wil je toch een prostituee bezoeken (dit kan ook geciviliseerd) en trekt bruin het niet, haal dan je zolder eens overhoop. Misschien staat daar in een donker hoekje nog wel een onontdekte schat, zoals “Het (kopgrote) kantwerkstertje” van Joost van Geel dat door de eigenaar ter taxatie werd aangeboden tijdens een opname van “Tussen kunst en kitsch” en een slordige 100.000 euro waard blijkt te zijn.
Oh… en neem beter niet de trein. Althans niet als we Rover mogen geloven en niet in de komende kabinetsperiode. Treinkaartjes worden vermoedelijk 10 procent duurder, zo schrijft de vereniging in een brief aan de Tweede Kamer.
Ik maak me geen zorgen. Ik ga nooit met de trein. Laat staan naar de hoeren…
Koppen uit het zand en investeren
25 oktober 2010
Hogescholen die hun studenten het begeerde diploma praktisch cadeau doen, onderwijsinstellingen die er niet in slagen invulling te geven aan het verplichte pakket aan lesuren, Pabo studenten met het niveau van een gemiddelde basisonderwijs pupil, bezuinigingen op lerarensalarissen, ongekwalificeerd personeel … Zomaar enkele geluiden uit de wereld van het onderwijs van de afgelopen jaren.
Nederland ambieert een plaats in de top 5 van kenniseconomieën. Niettemin volgt Rutte de lijn van Balkenende 1 t/m 4. Ondanks diverse alarmerende berichten uit wetenschappelijke hoek, blijven de parlementaire koppen diep in het zand gestoken. Men verwacht klaarblijkelijk nog steeds de kwaliteit van het onderwijs te kunnen verhogen door hier fors op te bezuinigen. Het zal aan mij liggen; de logica ontgaat me volledig.
Toekomstige gedupeerden: kinderen met een gedragsstoornis. Op speciaal voor deze leerlingen ingerichte scholen is nauwelijks capaciteit; het budget is al twee jaar lang bevroren. Om de uitstroom te beperken werd het concept “Passend Onderwijs” gelanceerd: extra begeleiding voor kinderen en leerkrachten op reguliere scholen. Het PO mag een bezuiniging van 300 miljoen euro tegemoet zien.
Vermoedelijk verwacht Rutte met deze aanstaande arbeiders hoe dan ook geen kennismacht te kunnen verwerven. Geen kind tussen wal en schip, meldt de site van PO. Even contact opnemen met de beheerder, luidt mijn advies. Kwestie van loze belofte deleten, met dank aan de overheid.
Het innovatieplatform stelt dat ruim zes miljard aan extra overheidsinvesteringen nodig is om koplopers in de kennisranglijst bij te benen. Nu nog een 8e plaats voor Nederland in de Kenniseconomie Monitor 2010. Als we op deze wijze voortgaan, mogen we straks content zijn met een plekje ergens achter in de top 50. De jeugd is de toekomst. Wat bezielt ons?
We hebben een paddowet nodig, meende het kabinet Balkenende drie jaar geleden, in reactie op een reeks incidenten, waarbij gebruikers louter voor zichzelf een bedreiging vormden. In 2008 werd een verbod op de verkoop van paddestoelen met een hallucinerende werking van kracht.
Het RIVM meldt dat binnen een tijdsbestek van drie jaar maar liefst 53 minder mensen werden opgenomen na het eten van paddo’s. Het aantal gemelde vergiftigingen door de partydrug GHB daarentegen steeg met 54.
Ik trek een voorzichtige conclusie: bij gebrek aan een overheerlijke paddestoel stortten de “kinderen” van de toekomst zich de afgelopen jaren op een serieus gevaarlijke drug.
Linksom of rechtsom, ik beschouw het als mijn plicht te investeren in een kenniskabinet. Voor het CDA noch de VVD is daarin een plekje weggelegd. Dit gezegd hebbende, bij gebrek aan een paddestoel nu eerst een lekker tomaatje.
Waarin een groot land klein kan zijn…
23 oktober 2010
Het is nietig, weerzinwekkend, heeft een grote mond en een nog groter ego. U mag 1 keer raden. Silvio Berlusconi. Heel goed. De Napolitanen klagen steen en been over de rijzende afvalhopen in hun stad. Toch stemden zij zelf de verantwoordelijke minister-president opnieuw in het zadel. Eigen schuld, dikke vuilnisbult?
Nu is natuurlijk niet Bigmouth, maar de Italiaanse maffia verantwoordelijk voor de puinhopen in de stad. Echter, manneke Silvio beloofde reeds in de aanloop naar de verkiezingen zowel de georganiseerde misdaad als het afvaldebacle te zullen aanpakken. Vooralsnog heeft hij zijn belofte niet ingelost.
Tienduizenden tonnen huisafval ontsieren intussen de straten van Napels en haar voorsteden. De kennelijk meest aangewezen plek om een deel van het vuil te lozen is het Nationaal Park Vesuvius, een door de Unesco beschermd natuurreservaat.
Nu eindelijk de Europese Commissie zich eens met het dilemma bemoeit, begint het il presidente lichtelijk te broeien onder de voetjes. Hij zegde toe het probleem binnen nu en tien dagen te zullen oplossen. Een loze belofte, zo voorspel ik.
Een inwoner van Duitsland protesteerde op geheel eigen wijze tegen het gezag. In zijn achtertuin hees hij een via het internet bemachtigde variant op de nationale vlag. Een zwart, rood en geel gestreepte banier met in het centrum, heel potsierlijk: een banaan. De Duitse politie ging over tot huiszoeking.
De bij de zaak betrokken rechter-commissaris oordeelde dat deze in mijn optiek tamelijk ludieke uiting een belediging vormt voor de staat. De Duitse wet stelt het bespotten van staatssymbolen strafbaar. Maar hemel, je mag toch in een vrij Europa wel van mening zijn in een bananenrepubliek te wonen? Nee dus. In het ergste scenario wacht de man een straf van drie jaar. Duitsland op z’n smalst.
Ik struikel niet over een banaantje meer of minder. Zolang ze het straatbeeld niet bederven… Als mijn buurman het morgen in z’n bol krijgt en besluit een Nederlandse vlag met een rotte appel te hijsen, dan zal ik hem dit curieus gebaar niet kwalijk nemen. Hoewel naar mijn bescheiden mening een tomaat meer tot de verbeelding spreekt.
Ook ik ben niet buitengewoon content met het huidige politieke klimaat. Toch biedt het kabinet Rutte1 een niet te miskennen voordeel: het is liberaal. Lang leve de vrijheid van onder meer meningsuiting.
Slapende firma’s en wakkere leeuwen
22 oktober 2010
Voor hun allernieuwste versie van het besturingssysteem Mac OS X (codenaam: Lion) besloot de firma Apple een foto te adopteren uit de beschikbare fotodatabase. Persoonlijk zou ik, gesteund door het bedrijfskapitaal, een gerenommeerde fotograaf op pad hebben gestuurd om een exclusieve shot te maken. Waarom moeilijk doen, als het ook gemakkelijk kan, zal Apple gedacht hebben. Wel, wel… Beetje buiten de waard gerekend.
Zit je als (rechtgeaarde) Belg in je luie stoel voor de buis, zie je plotsklaps in een promotiecampagne van Apple de Vlaamse leeuw van een zekere rechts-populistische politieke partij voorbij komen. Alé zunne! Dezelfde leeuw werd in 2007 al gebruikt door het Vlaams Belang ter decoratie van hun internetpagina.
Slordig Apple, erg slordig. Blamage dekt de lading beter. De firma reageerde nog niet op de ontdekking. Wellicht hoopt het bestuur, door er verder niets op uit te doen, dit gênante gegeven snel naar de doofpot te verwijzen. Of zou Apple misschien heimelijk sympathiseren met de Vlaamse partij?
In Nederland springt Dick Maas een beetje slordig om met tere kinderzieltjes. Zo stelt althans een flink aantal ouderenorganisaties. Filmposters, groter dan het gemiddelde kind, waarop de goedheiligman staat afgebeeld in een soort van schimmige Freddy Krueger vermomming, sieren momenteel de gevels van de stadse bioscopen. Traumatisch voor onze kinderen, zo beweren de ouders.
Ik denk nochtans dat dit wel enigermate afhangt van hoeveel nuchterheid je een kind bijbrengt. Aan de ultieme kleintjes valt het wellicht wat moeilijk uit te leggen, maar hé… vroeg of laat zal je hen ook moeten verklaren dat heel het bestaansrecht van de beste Sint op één groot misverstand berust.
De Reclame Code Commissie stelt de filmmaker, die wordt beticht van een gebrek aan respect voor tradities, in het gelijk. Het staat elke ouder vrij de film te boycotten. Verder een kwestie van wat handig manoeuvreren door de stad om in aanwezigheid van je keuters de vervaarlijke plakkaten te ontlopen.
In Hoofddorp moet zeer beslist een aantal jongens hoognodig wat respect worden bijgebracht. Zij duwden een negenenzeventig-jarige dame met scootmobiel en al ondersteboven, nadat ze eerst een stevige scheldkanonnade over haar hadden uitgestort. De vrouw raakte gewond aan het hoofd.
Deze kindertjes… Laat ik ze iets dergelijks nooit zien uitvreten, want dan pak ik ze aan. Zo goed en grondig dat Freddy Krueger daar nog een puntje aan zuigen kan. Zo fiks dat het Dick Maas inspiratie gaat opleveren voor een nieuw horrorverhaal. Het roept de leeuw in mij wakker, dergelijke terreur.
Het moest verboden worden
11 mei 2005
U kent misschien het reclamespotje van Versatel, waarin de nu al veelbesproken hand van God Feyenoorder Castelen helpt een balschot in het doel te tikken. Als u het heeft gemist, wees dan niet getreurd, u heeft namelijk niets gemist; de optie was nog niet beschikbaar.
Evengoed ben ik van mening dat u het recht heeft om dit spotje te bekijken.
Echter, de Reclame Code Commissie ontving van de Christenunie een verzameling handtekeningen van mensen die moeite hadden met het filmpje, en als reactie op alle commotie daaromheen heeft Versatel besloten om tot de uitspraak van de Commissie, welke overigens niet bindend is, God’s hand van de buis te halen.
’t Is vreemd, ik heb altijd gedacht dat de Christenunie in Rotterdam geen grote aanhang kende. Maar als het wel zo is, dan kan ik me er alles bij voorstellen: Castelen die God’s hand nodig heeft om te kunnen scoren… dat is pure Feyenoordschennis.
Versatel lijkt geen baat te hebben bij de hand van God. Maar misschien is dit ook wel terecht.
God zou geen goede God zijn als hij voorkennis bij de handel in aandelen van het bedrijf zou goedkeuren. Dus heeft hij het OM en de FIOD-ECD er bovenop gezet. Het moet namelijk nog wel even bewezen worden.
Ik denk dat ik ook maar eens naar de Reclame Code Commissie stap. Ik heb een klacht die alle klachten overtreft: ik heb moeite met een zeker spotje. Dat met die overdreven vrouw die haar overdreven wasmiddel staat te promoten, terwijl op de achtergrond een uiterst comfortabele auto met stuurbekrachtiging en abs voorbij komt met een leeuw op het dak. En als ze dan vertelt dat haar wasmiddel het beste is, dan gaat er een wekker af. Vreselijk irritant.
Is je film net vijf minuten bezig, dan begint het gedonder al. En als u me nu vraagt waar ze reclame voor maken… geen flauwe notie. Maar wat doet het er ook toe? Ik kan ze missen als kiespijn. Allemaal!
Ik ga handtekeningen verzamelen. Doet u mee?
Leef gezond
10 mei 2005
Van de weedtaxi had ik wel eens gehoord, maar de bierkoerier is een nieuw begrip voor mij. En juist nu weet dat ze bestaan, wil de Stichting Alcoholpreventie ze verbieden.
Er zijn maar liefst drieëntwintig van deze vochtvoorzieners actief in Nederland. U vraagt, zij bezorgen. Dag en nacht.
De stichting is bezorgd omdat de koeriers zich vooral richten op jongeren en omdat niet te controleren valt of de bezorgdiensten zich houden aan de wet die de leeftijdsgrenzen voor drankgebruik bepaalt.
Maar Stichting Alcoholpreventie, wanneer een student in het holst van de nacht behoefte krijgt aan een biertje, dan zorgt hij dat hij dat biertje krijgt. En daar heeft hij helemaal geen koerier voor nodig. En waar hij zijn biertje ook haalt, ze zullen hem niet om zijn legitimatie vragen.
Het is niet meer dan een service. Voor mensen die slecht te been zijn of te gemakzuchtig om uit hun stoel te komen. Zo heb je ook taxi’s en pizzakoeriers. Ik maak daar wel eens gebruik van. Reuze handig!
Nee, ik vind het wat betuttelend allemaal. De hele stichting mag van mij worden opgedoekt.
Ik geloof namelijk heilig in zelfbeschikkingsrecht. Ik heb geen overheid nodig die mij vertelt hoe ik mijn leven moet leven. Ik vind het erg genoeg dat ik op mijn werk tijdens mijn bakje koffie in een lelijke plastieken container moet gaan staan, als ik tenminste een shaggie wil roken. En dat ik in het bedrijfsrestaurant bestookt word met allerhande zogenaamd gezond promotiemateriaal.
Zo kreeg ik laatst bij mijn kipcorn een gratis flesje met een ondefinieerbaar drapje erin. Vie van Knorr heet het. Het drankje bevat vijftig procent van de dagelijkse behoefte aan vitaminen, verpakt in twee ons groenten en twee stuks fruit. Als je dus niet oppast en je drinkt twee van die lullige flesjes op een dag, dan kun je beter geen hap meer eten en geen slok meer drinken, anders krijg je een overdosis. En dat is heel plausibel, want het spul is verdraaid lekker.
Volgens mij is het ook erg verslavend, dat Vie.
Misschien wordt het tijd dat we een Stichting Vitaminenpreventie in het leven roepen.
Branchevervaging
9 mei 2005
In 1926 opende de eerste Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam, kortweg HEMA genoemd, haar deuren in de Kalverstraat. Je kon er voor vaste, lage prijzen een groot assortiment aan artikelen kopen. Dit nieuwe concept was, in het bijzonder voor de minder bedeelden, een ware uitkomst. Weten dat je nooit meer dan een gulden hoefde te betalen.
Na de Tweede Wereldoorlog kon de Hema dit systeem niet langer handhaven, maar de producten zijn er nog altijd relatief goedkoop.
Als kind associeerde ik de winkel vooral met rookworst. Als we eens naar de stad gingen, dan leefde ik uit naar dat moment. Heerlijk was dat: zo’n warme, halve worst in een zakje, waarvan je de eerste happen met beleid moest nemen, omdat je anders je mond brandde. Zo’n worst die het altijd weer won van de zak patat, wanneer je moest kiezen.
Behalve goedkoop waren Hema artikelen altijd tastbaar. Ik was dan ook verbaasd toen ik hoorde dat je bij de Hema je reis-, woon-, auto-, rechtsbijstand-, en noem het maar op verzekering kunt afsluiten.
Branchevervaging, vind ik. Maar het kan nog gekker. Binnenkort kun je namelijk zelfs Hema elektriciteit kopen. Vanuit de gedachte dat ook stroom een huishoudelijk artikel is, maakt het concern dankbaar gebruik van de privatisering van de nutsbedrijven. En geef ze ongelijk. Het maakt ten slotte niet uit wat je verkoopt, zolang het verkoopt.
Toch blijft het een beetje vreemd:
‘Mag ik een onsje elektriciteit van u?’
‘Natuurlijk mevrouw. Wat mag het zijn, groen of kleurloos?’
Nee, ik zit bij een prima nutsbedrijf. Ik mag in het geheel niet klagen. En voor die zekerheid heb ik best een paar tientjes over.
Wat de Hema betreft: doet u mij maar gewoon zo’n lekkere, vette, halve worst. Die kan ik tenminste vasthouden. Dan heb ik ook het gevoel dat ik iets gekocht heb.
Overtreffende trap
8 mei 2005
Dacht ik enkele weken geleden nog: nu eindelijk die oude paus dood is, krijgen we misschien weer een periode van verlichting binnen het Katholicisme. Maar nee, zijn opvolger Ratzinger is zomogelijk nog conservatiever.
Benedictes XV1 noemt hij zichzelf, sinds hij baas geworden is van het Vaticaan (aartsconservatief bolwerk en multinational). Hij heeft al te kennen gegeven eenzelfde standpunt in te nemen als Johannes Paulus 11 voor wat betreft thema’s als euthanasie en abortus.
Volgens Benedictus moet een paus in dienst staan van Christus en zijn woord. En ja, dan is het bespreekbaar maken van onderwerpen als zelfdoding en abortus natuurlijk ondenkbaar. God zou niet willen dat de schepselen die hij met eigen hand heeft gecreëerd, zichzelf vernietigen. Laat staan elkaar. Als er vernietigd moet worden, dan doet God dit liever zelf.
Allah is veel ruimdenkender, wat dat betreft. Als je in zijn naam jezelf opblaast, terwijl je over een bij voorkeur druk marktplein loopt, dan krijg je zeven schone maagden. Moet je wel een man zijn natuurlijk, anders heb je er nog niets aan. Of een lesbienne misschien. Maar pas op, want op dat gebied varen beide oppergoeroes weer dezelfde koers: homofilie is uit den boze. Daar komen geen kinderen van ten slotte.
Waarom, vraag ik mij wel eens af, was Jezus geen vrouw?
Benedictus is de jongste niet meer, maar we hebben gezien hoe een vip als de paus, indien men het nodig acht, jarenlang kunstmatig in leven kan worden gehouden. Waar een gewone sterveling al tien keer is opgegeven, leeft de paus met het grootste gemak nog tien jaar voort. Stop er een slangetje in en hij doet het weer.
Nu nog een slaap modus.
Dat zaakje stinkt
7 mei 2005
Over het algemeen heb ik weinig op met de boerenpartij van ons land. Al was het maar omdat in mijn optiek in een land waar kerk en staat gescheiden zijn, een partij als het CDA niet thuis hoort.
Toch moet ik CDA-kamerlid Mastwijk gelijk geven, wanneer hij zegt dat de boeren beschermd moeten worden tegen onverdraagzame stedelingen.
Zeg nou zelf: wanneer je besluit op het platteland te gaan wonen, dan moet je vervolgens toch niet gaan zeuren over stankoverlast, als je gezellig met je vrienden in de tuin zit.
Het platteland zonder gierlucht is als een stad zonder criminaliteit, dat begrijpt een kind nog.
De LPF is ook niet mijn favoriete partij. Vorig jaar nog kondigden ze met een hoop bombarie aan dat ze de criminaliteit in Rotterdam hadden weten terug te dringen. Nu blijkt Rotterdam, volgens de vierde Misdaadmeter van het Algemeen Dagblad, de meest onveilige gemeente van Nederland. Arnhem staat met stip op nummer twee.
Geen wonder dat al die stedelingen naar het platteland verhuizen. En laten we wel zijn: een beetje stank kun je dan wel op de koop toe nemen.
Misschien gaat de nieuwe partij van ex-crimineel P.R. de Vries uitkomst bieden. Laten we aannemen dat je als ervaringsdeskundige een redelijk goede kans van slagen hebt de misdaad te bestrijden.
Peter wil wel minstens 15 zetels behalen, anders doet ie het niet. Met de vijf zetels die hij vooralsnog in de peilingen heeft weten te scoren, hoeven we dus niet te rekenen op een veiliger Nederland.
Jammer.
Met name voor de boeren. Na de mkz-crisis, de varkens- en de vogelpest, worden ze nu dus opgezadeld met het stedelingen-virus. En het ziet er niet naar uit dat P.R. de Vries hen gaat helpen.
Begraaf de Bush-blade
6 mei 2005
De president der Verenigde Staten komt naar Nederland!
Daarvoor is drie kilometer prikkeldraad ingezet en moeten twee belangrijke verkeersaders voor uren worden afgesloten.
Hij is natuurlijk niet de eerste de beste, deze zo rechtgeaarde verlosser des kwaads. En Nederland heeft een reputatie op het gebied van taarten gooien. Dan kun je maar beter geen risico’s nemen.
De Nederlandse regering heet hem welkom. Dat kan ook niet anders: diplomatieke betrekkingen van oudsher, financiële belangen, ongeschreven regels.
Het volk twijfelt. Een deel, dat wil zeggen: een links georiënteerd deel, is woedend en heeft demonstraties aangekondigd. En Nederland zou Nederland niet zijn wanneer dit niet werd toegestaan.
Waarom komt ‘s wereldse terroristenjager naar het land waar abortus, euthanasie, drugs en het homohuwelijk verworvenheden zijn? Zeer waarschijnlijk niet omdat hij hoopt er Bin Laden aan te treffen.
Bush mag dan het vrije land vertegenwoordigen, maar er zijn grenzen natuurlijk.
De grenzen bijvoorbeeld van ons bedorven land.
En toch komt hij. En hij komt om de doden te herdenken: de Amerikaanse soldaten, die sneuvelden toen ze ons van Hitler Duitsland poogden te bevrijden. Dat waren nog eens verlossers, die jongens!
En daar mogen we best een beetje respect voor hebben.
Dus, demonstranten, ik roep u op: probeer u een beetje in te houden. Stuur een taart naar the White House, bij wijze van ludieke actie of schrijf een column om uw woede te uiten. Dit werkt, kan ik u uit ervaring vertellen. Doe iets, maar gebruik de man niet om een statement te maken. Hij zou het niet eens begrijpen.
Nee, negeer hem liever en houdt de eer aan uzelf en aan de dode soldaten.
Overigens lijkt de homofobe president ook gelijkgestemden onder de Nederlandse bevolking te hebben.
Zo is op koninginnedag in Amsterdam de Amerikaanse homoactivist Chris Crain, redacteur van het blad Washington Blade, door een zevental jongens ernstig mishandeld, toen hij openlijk hand in hand met zijn vriend over straat liep.
En waarschijnlijk niet omdat hij een Amerikaan is.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf. We leerden het al op de lagere school. Moeten we het schijnheilige kwaad van overzee bevechten, terwijl hetzelfde kwaad ook binnen de grenzen van ons eigen land vertegenwoordigd is?
Kom, laten wij herdenken.